Dziś kolejna porcja wiedzy na temat funduszy absolutnej stopy zwrotu (z ang. absolute return). W zeszłym tygodniu przedstawiliśmy wam krótką charakterystykę tej formy inwestowania (mikołajkowy artykuł z 6 grudnia Czym jest fundusz absolutnej stopy zwrotu (i czym nie jest) [część 1]. Dziś skupimy się na zaletach oraz wadach inwestowania absolute return.

Niewątpliwie, jeżeli dobrze wybierzemy fundusz absolutnej stopy zwrotu, jego główna zaleta wynika już z definicji tego produktu – powinien dostarczyć nam pozytywnej stopy zwrotu niezależnie od koniunktury rynkowej. Sam wybór nie jest jednak prostą sprawą, o czym boleśnie przekonała się w tym roku dosyć spora rzesza rodzimych inwestorów. O tym jak powinien wyglądać proces analizy i wyboru takiego funduszu napiszemy za tydzień. Dużą zaletą funduszy absolutnej stopy zwrotu jest to, że dzięki stosowaniu niestandardowych technik inwestycyjnych oraz instrumentów finansowych opartych np. o kursy walut czy towary, w okresach podwyższonej zmienności mogą one zachowywać się w sposób odmienny od tradycyjnych klas aktywów takich jak akcje czy obligacje. Obecność absolute return w portfelu pozwala więc zniwelować straty generowane przez tradycyjne klasy aktywów (cały czas przy założeniu, że właściwie wybraliśmy fundusz o takiej charakterystyce). Doskonale widać to na poniższym wykresie, na którym zestawiliśmy zachowanie portfela złożonego w 50% z akcji i 50% z obligacji z portfelem złożonym w 37,5% z akcji, 37,5% z obligacji i 25% z wybranych funduszy absolutnej stopy zwrotu o charakterze multi-strategy.  

  Dociekliwi czytelnicy zadadzą zapewne pytanie – skoro absolute return to taka „cudowna” klasa aktywów, która zarabia niezależnie od koniunktury to po co nam akcje i obligacje w portfelu? Jeżeli dobrze zrozumiemy zasadę działania tej klasy aktywów to odpowiedź jest prosta – w okresach dobrej koniunktury na tradycyjnych klasach aktywów zarobimy przy akceptowalnym poziomie ryzyka więcej. Pamiętajmy, że stopą odniesienia dla funduszu absolute return jest stopa wolna od ryzyka (z ang. risk free rate), a jednocześnie im większy oczekiwany zwrot, tym większe ryzyko. Dodatkowo fakt, że produkty te są bardziej skomplikowane sprawia, czego nikt wprost nie powie, że łatwiej o błędną decyzję podjętą przez zarządzającego, a  więc nie jest to klasa aktywów dla inwestorów, którzy praktycznie nie akceptują ryzyka inwestycyjnego. Zresztą jest to jedna z wad tych produktów – często są one na tyle skomplikowane, że ciężko zrozumieć co jest determinantą stopy zwrotu. Zasadniczo jeżeli z kolei nie rozumiemy w jaki sposób fundusz zarabia dla nas pieniądze to sugerujemy takich rozwiązań unikać lub skorzystać z pomocy profesjonalnego podmiotu świadczącego usługi doradztwa inwestycyjnego.

Zaletą tej formy lokowania kapitału jest wysoka płynność, a więc możliwość szybkiego spieniężenia inwestycji, co nie jest zasadą w przypadku dużej grupy inwestycji alternatywnych (do której zalicza się absolute return), takich jak inwestycje w nieruchomości czy private equity. W krajach rozwiniętych inwestycyjnie (np. krajach „starej” Unii Europejskiej), fundusze absolute return dostępne dla statystycznego Kowalskiego, dają możliwość wycofania środków na bazie dziennej lub co najwyżej tygodniowej i mają formułę otwartą.

Przechodząc do wad można wskazać głównie to o czym już napisaliśmy – ze względu na to, że fundusze absolutnej stopy zwrotu nie są klasą jednorodną i mogą stosować wiele skomplikowanych technik inwestycyjnych, ich analiza i wybór odpowiedniego rozwiązania może być nie lada wyzwaniem i wymaga specjalistycznej wiedzy. Różnorodność tej klasy aktywów sprawia, że często utrudnione jest porównanie funduszy absolute return między sobą.

Wadą może być też niestandardowa zazwyczaj struktura opłat jakie pobierają te produkty od klientów. W klasycznym funduszu akcyjnym czy obligacyjnym jest to zazwyczaj jedynie opłata za zarządzanie. W funduszu absolutnej stopy zwrotu dochodzi tzw. opłata za sukces jakim jest osiągnięcie stopy zwrotu powyżej zdefiniowanej stopy odniesienia. Bardzo ważna jest ocena przez inwestora, co nie jest rzeczą prostą, w jaki sposób mechanizm pobierania takiej opłaty jest skonstruowany. Pomoże zrozumienie takich pojęć jak soft hurdle rate, hard hurdle rate czy high water mark, które wyjaśnimy za tydzień. Również za tydzień przedstawimy krótki proces analizy i wyboru tego typu produktów.